Εκτενές αφιέρωμα στην Άνδρο και στα μονοπάτια της παρουσιάστηκε στο καλοκαιρινό τεύχος του Ολλανδικού περιοδικού “Happinez”. Πρόκειται για πολύ σημαντικό δημοσίευμα καθώς το περιοδικό προσεγγίζει ένα κοινό 450.000 ατόμων με ενδιαφέρον στη φύση, την ευεξία και τα ταξίδια.

Το δημοσίευμα πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της συνεργασίας μας με τον Ολλανδικό ταξιδιωτικό οργανισμό SNP που τα τελευταία χρόνια υποστηρίζει με ποικίλους τρόπους το έργο μας μεταξύ άλλων προβάλλοντας τα μονοπάτια και τη πιστοποιημένη διαδρομή της Άνδρου Andros Route,  Το περιοδικό πραγματοποιεί εκδόσεις σε Γερμανικά και Γαλλικά καθώς και στα Αγγλικά απευθυνόμενο στη Βρεττανική και Αμερικάνικη αγορά. Τα τελευταία 13 χρόνια βρίσκεται στα 5 κορυφαία περιοδικά της Ολλανδίας που διαβάζονται από γυναίκες.

Το Happinez εκδίδεται σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή με 7 τεύχη το χρόνο και απευθύνεται σε ένα κοινό υψηλού μορφωτικού επιπέδου, ενεργών επαγγελματικά ατόμων που αναζητούν νόημα, προσωπική και πνευματική εξέλιξη και εστιάζει τους τομείς των ταξιδιών, της καθημερινής ζωής, των τεχνών, του πολιτισμού, της πνευματικότητας, της υγείας και της ψυχολογίας.

Λίγα λόγια της δημοσιογράφου για την Άνδρο…:

“Όταν περπατάς στο διαφορετικό τοπίο της Άνδρου, με κάποιο τρόπο αυτό ξεκλειδώνει τις αναμνήσεις και τις σκέψεις σου, σου επιτρέπει να τις αφήσεις στης άκρη ή να επανατοποθετηθείς πάνω σε αυτές.  

Θα υπάρξει η στιγμή, που πια δε θα σκέφτεσαι – απλά θα περπατάς.

Περίπου 160 χιλιόμετρα μονοπατιών είναι πιστοποιημένα στην Άνδρο. Αυτό φαίνεται αρκετό,  αλλά είναι μόνο ένα μικρό μέρος του αρχικού δικτύου. Είδα μια αεροφωτογραφία της Άνδρου με όλα τα αρχικά μονοπάτια που υπήρχαν. Το νησί έμοιαζε με όργανο με τα μονοπάτια ως τριχοειδή αγγεία να παρέχουν οξυγόνο σε όλα τα μέρη του νησιού.

Όταν περπατάω αυτά τα μονοπάτια αισθάνομαι ότι όλα συνδέονται μαζί μου.. το νησί, το παρελθόν του.
Η Όλγα είχε δίκιο το πρώτο απόγευμα όταν είπε ότι δεν έχω δει τίποτα ακόμα. Υπάρχουν τόσα πολλά όμορφα μέρη.
Στο πλοίο από την Αθήνα είχα την εντύπωση ότι η Άνδρος ήταν ένα μικρό, άγονο νησί. Αλλά από μακριά δεν βλέπει κανείς τις κοιλάδες, όπου υπάρχει σκιά και νερό. Το νερό καθιστά την Άνδρο μοναδική. 

Τη τελευταία μέρα, η Όλγα μας δείχνει μια παλιά και κρυμμένη γέφυρα. Ίσως κάποια μέρα αυτή η γέφυρα θα ανακαλυφθεί από πολλούς περισσότερους ανθρώπους επειδή θα ανοίξει ένα μονοπάτι, αλλά τώρα είναι ακόμα ένα μυστικό μέρος. Ένα μέρος όπου δεν υπάρχει χρόνος, υπάρχουν μόνο ιστορίες από το παρελθόν στον αέρα, περιμένοντας κάποιον να τις ακούσει.”

Για μια φορά ακόμη ας το πούμε… η καλύτερη προβολή είναι η φροντίδα. Κι αυτή φέρνει όχι μόνο οικονομικά οφέλη αλλά και κοινωνικά και περιβαλλοντικά.