Συναντηθήκαμε 25 άτομα που αποτελούνταν από μόνιμος κάτοικους από όλες τις μεριές της Άνδρου, δασκάλους από την Βέροια, Δράμα, Λάρισα που εργάζονται στο νησί καθώς και συμμετέχοντες από την Αμερική.

Μετά από σύντομες συστάσεις στον κρύο αέρα, ξεκινήσαμε την κατάβαση από το μοναστήρι με συντροφιά μια μαγευτική πανοραμική θέα. Στο διάβα μας συναντήσαμε το εγκαταλελειμμένο χωριό του Πετριά και σταθήκαμε για ένα μικρό διάλειμμα όπου ακούσαμε από κάτοικο του νησιού τις δύο εκδοχές της ιστορίας της εγκατάλειψης του χωριού. Στη συνέχεια κατεβαίνοντας συναντήσαμε έναν από τους παραπόταμος του Μεγάλου Ποταμού όπου μας οδήγησε στο Γεφύρι της Στοιχειωμένης. Εκεί σταθήκαμε και πάλι για σύντομο κολατσιό και φωτογραφίες. Στο τελικό μέρος της διαδρομής ανηφορίσαμε προς τη Μεσαριά για να περπατήσουμε το όμορφο μέσα στην απλότητα του συνδετικό μονοπάτι Μεσσαριάς – Μενήτων προσπερνώντας μερικούς από τους παλιούς νερόμυλους των Μενήτων.

Προς μεγάλη μας ευχαρίστηση το μονοπάτι ήτανε σε πολύ καλή κατάσταση παρόλες τις ανησυχίες για πιθανών ζημιές λόγο της χειμερινής βροχόπτωσης. Πέραν 3 πολύ μικρών καθιζήσεων τοιχίων στη πορεία του μονοπατιού, ορισμένων μεσαίου μεγέθους κλαδιών που εμπόδιζαν τη πρόσβαση και της φυσιολογικής για την εποχή βλάστησης δεν συναντήσαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Αναμένουμε όμως να δούμε πως το έδαφος θα αντιδράσει και αν θα προκύψουν προβλήματα στους επόμενους κατά τη στέγνωση και συστολή του.

Η ημέρα έκλεισε με το πολύ φιλόξενο και εγκάρδιο κέρασμα του συλλόγου Μενήτων όπου με τα γλυκά και την ρακί πήραμε πάλι ενεργεία για τον δρόμο της επιστροφής, άλλοι για την Αθήνα και άλλοι στα για τα σπίτια εντός του νησιού.