Αν και γεννήθηκα στην Αθήνα, μου φαίνεται ότι όλες οι αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων είναι από την Άνδρο. Ίσως γιατί στην Άνδρο με έβρισκε κάθε πρώτη μέρα όλων των σχολικών διακοπών, και η τελευταία συνήθως σήμαινε την επιστροφή στο σχολείο στην Αθήνα. Οι γονείς μου, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στα Λάμυρα, ακολουθώντας το κύμα της αστυφιλίας της δεκαετίας του ’60, εγκαταστάθηκαν τελικά στην Αθήνα. Μεγάλωσα σε ναυτική οικογένεια, κάτι που σημαίνει ότι πέρασα τον περισσότερο χρόνο μου στην Άνδρο με γιαγιάδες και παππού οι οποίοι ζούσαν σε γεωγραφικά απομακρυσμένα μεταξύ τους σημεία των Λαμύρων, σε εποχές χωρίς κεντρική ύδρευση, πολύ περιορισμένο οδικό δίκτυο και ακόμη λιγότερα αυτοκίνητα. Η καθημερινή ζωή περιστρεφόταν γύρω από τα μονοπάτια. Για να πας από τη μία γιαγιά στην άλλη, για να τους φέρεις νερό, να πας στους φίλους σου, ή στο σινεμά καθώς μεγάλωνες, τα μονοπάτια και τα πόδια σου σε πήγαιναν. Εξερεύνησα όσα μπορούσα, χάθηκα, τα συνδύασα, χρονομέτρησα τις αποστάσεις τρέχοντας.

Σε ένα διάλλειμα από τα μονοπάτια, σπούδασα Οικονομικά, Computer Science, και ΜΒΑ στην Αγγλία, και εργάζομαι μέχρι και σήμερα στον Ιδ. Τομέα, σε εμπορικές εταιρείες στην Αθήνα. Ο σπόρος όμως των μονοπατιών και του τρεξίματος των παιδικών και νεανικών μου χρόνων στην Άνδρο, εξελίχθηκε στην αγάπη για τον αθλητισμό και το ορεινό τρέξιμο. Πιστοποιήθηκα ως προσωπικός προπονητής, και συνεχίζω να παίρνω μέρος σε αγώνες τριάθλου, κολύμβησης, και ορεινού τρεξίματος. Εδώ και πολλά χρόνια, τα μονοπάτια της Άνδρου, οι ξερολιθιές, τα πλακόστρωτα είναι για μένα αναζωογόνηση, χαρά, αγάπη. Μέσα από το Andros Routes θέλω να ανταποδώσω στα μονοπάτια ένα μέρος από αυτά που μου έχουν δώσει.